مدافع امامت

1. آنکه از باده محبّت پروردگار سرمست نشده و در هوشیارى بسرمى‏برد، هیچ خوشى و عیشى در این دنیا ندارد. و آنکه از شراب عشق ننوشیده و در سنگینى مستى، حجاب أنانیّت را کنار نزده و جان نباخته‏است، رأى صواب و دوراندیشى را ازدست داده‏است.
2. کسى که عمر او تباه شد و از حضرت محبوب هیچ نصیب و بهره‏اى ندارد، باید بر حال زار خود سخت بگرید!
و لذا در مورد کسى که عشق و محبّت حضرت حقّ در دل او موج مى‏زند و آن عشق و شور او را به سوى خدایش هدایت میکند، مى‏فرمودند: زندگى هیچکس به شیرینى زندگى عاشق و محبّ خدا نیست. اگر انسان لباس و مسکن و خوراک نداشته باشد، و بالجمله بر کنار از زخارف دنیا باشد، ولى دل او از عشق و محبّت پروردگار گرم و روشن باشد، أحدى در عالم، در خوشى و سرور و شادمانى به پاى او نمى‏رسد.
روزى در خدمتشان به زیارت أهل قبور رفته بودیم، فرمودند: «روى بعضى از قبرها نوشته‏اند: «جوان ناکام»! کسى که ازدواج نکرده از دنیا برود ناکام نیست، ناکام آن کسى‏است که به وصال حضرت أحدیّت نرسیده و شراب وصل او را ذوق نکرده ‏است.