مدافع امامت

💠 بیعت ابی بکر و عمر با امیر المومنین علیه السلام در غدیر

🔹 سلیم بن قیس تابعی جلیل القدر روایت کرده است:

✍ قَامَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فِی وَقْتِ الظَّهِیرَةِ وَ أَمَرَ بِنَصْبِ خَیْمَةٍ وَ أَمَرَ عَلِیّاً (صلوات الله علیه) أَنْ یَدْخُلَ فِیهَا وَ أَوَّلُ مَنْ أَمَرَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ ص هُمَا أَبُو بَکْرٍ وَ عُمَرُ فَلَمْ یَقُومَا إِلَّا بَعْدَ مَا سَأَلَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) هَلْ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ هَذِهِ الْبَیْعَةُ فَأَجَابَهُمَا نَعَمْ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ جَلَّ وَ عَلَا وَ اعْلَمَا أَنَّ مَنْ نَقَضَ هَذِهِ الْبَیْعَةَ کَافِرٌ وَ مَنْ لَمْ یُطِعْ عَلِیّاً کَافِرٌ فَإِنَّ قَوْلَ عَلِیٍّ قَوْلِی وَ أَمْرَهُ أَمْرِی فَمَنْ خَالَفَ قَوْلَ عَلِیٍّ وَ أَمْرَهُ فَقَدْ خَالَفَنِی وَ بَعْدَ مَا أَکَّدَ عَلَیْهِمْ هَذَا الْکَلَامَ أَمَرَهُمْ بِالْإِسْرَاعِ فِی الْبَیْعَةِ فَقَامَا وَ دَخَلَا عَلَى عَلِیٍّ (صلوات الله علیه) وَ بَایَعَاهُ بِإِمْرَةِ الْمُؤْمِنِینَ وَ قَالَ عُمَرُ عِنْدَ الْبَیْعَةِ بَخْ بَخْ لَکَ یَا عَلِیُّ أَصْبَحْتَ مَوْلَایَ وَ مَوْلَى کُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ ثُمَّ أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) سَلْمَانَ وَ أَبَا ذَرٍّ بِالْبَیْعَةِ فَقَامَا وَ لَمْ یَقُولَا شَیْئاً ...

🔸 پیامبر صلی الله علیه و آله هنگام ظهر به پا خاست و دستور داد تا خیمه‌ای نصب کردند، و به علی علیه السلام دستور داد تا داخل آن شود. اول کسی که پیامبر صلی الله علیه و آله به آنان دستور داد ابو بکر و عمر بودند. آن دو بلند نشدند مگر بعد از آنکه از پیامبر صلی الله علیه و آله پرسیدند: آیا این بیعت به امر خداست؟ حضرت جواب داد: آری، از امر خداوند عز و جل است، و بدانید که هر کس این بیعت را بشکند کافر است، و هر کس از علی علیه السلام اطاعت نکند کافر است، چرا که سخن علی سخن من، و امر او امر من است. هر کس با سخن علی و امر او مخالفت کند با من مخالفت کرده است. بعد از آنکه حضرت این سخن را بر آنان تاکید کرد دستور داد تا هر چه زودتر بیعت کنند. آن دو برخاستند و نزد علی علیه السلام رفتند و به عنوان امیر المومنین با او بیعت کردند. عمر هنگام بیعت گفت: خوشا به حالت ای علی، صاحب اختیار من و هر مرد و زن مومنی شدی. سپس پیامبر صلی الله علیه و آله به سلمان و ابی ذر دستور بیعت داد. آن دو برخاستند و بیعت کردند و سخنی نگفتند.

📚 کتاب سلیم بن قیس هلالی معروف به اسرار آل محمد، ج‏لد ۲، صفحه ۸۲۹، چاپ انتشارات دلیل ما