مدافع امامت

از ابو سعید روایت می‌کند: هنگامی که حسن بن علی بن ابی طالب با معاویة بن ابو سفیان صلح کرد، مردم به حضور آن حضرت مشرف شدند و بعضی از ایشان آن بزرگوار را به جهت بیعتی که کرده بود سرزنش و ملامت نمودند. امام حسن علیه السّلام فرمود: وای بر شما! شما نمی دانید که من چه عملی انجام داده ام، به خدا قسم، عملی که من انجام دادم از آنچه که آفتاب بر آن طلوع و غروب می‌کند، برای شیعه من بهتر خواهد بود. آیا نمی دانید من طبق فرموده پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلم، امام شما هستم که اطاعت من بر شما واجب است و یکی از دو بزرگ جوانان اهل بهشت می‌باشم!؟ گفتند: چرا. فرمود: آیا نمی دانید هنگامی که خضر آن کشتی را سوراخ و آن دیوار را تعمیر کرد و آن کودک را کشت، این کارها موجب خشم حضرت موسی علیه السلام شد و خشم او به این خاطر بود که از حکمت و فلسفه کارهای خضر بی اطلاع بود، ولی این رفتارهای خضر نزد پروردگار نیکو و پسندیده بود؟ آیا نمی دانید هیچ یک از ما خاندان نیست مگر اینکه بیعتی از سرکش و طاغوت زمانه وی بر گردنش خواهد بود غیر از قائم آل محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم که حضرت عیسی بن مریم علیه السلام پشت سر او نماز خواهد خواند؛ زیرا خداوند عزّوجلّ ولادت حضرت قائم را مخفی و خود آن بزرگوار را غائب خواهد نمود، تا هنگامی که ظهور می‌کند کسی بر گردن ایشان بیعتی نداشته باشد. او از نهمین فرزندان برادرم امام حسین علیه السّلام و پسر بهترین کنیزان خواهد بود. خداوند عمر وی را در زمان غیبتش طولانی می‌نماید. سپس وی را به قدرت خویش به صورت جوانی که کمتر از چهل سال داشته باشد ظاهر می‌کند. خدا این کار را انجام می‌دهد تا همگان بدانند او بر هر چیزی قادر و توانا است .

📚 ۱. کمال الدین ۱: ۴۳۲ و احتجاج: ۱۴۸ 

#با_افتخار_عبد_الحسنیم